DRONTEN - Het contrast kan bijna niet groter. Enkele jaren geleden speelden Fleur Hoek en Ingrid de Boer samen in het eerste korfbalteam van ASVD. Vanmiddag staat Fleur in de finale van het EK. Ingrid zit voor de tv met haar been omhoog. Zij ging donderdag ernstig door haar knie: „Maar ik ga vanmiddag zeker kijken, ik vind het ontzettend knap wat Fleur doet.”
Ik weet ’t, het is vragen naar de bekende weg, maar toch stel ik hem: hoe gaat het met je?
Ingrid de Boer: „Tsja… op zich gaat het wel oké, maar ik lig met mijn been omhoog.”
Wat is er precies gebeurd?
„Eigenlijk niet zoveel bijzonders. Donderdag speelden we aan het eind van de training een partij. Ik liep weg van de korf, maakte een schijnbeweging en zakte door m’n knie. Het was een beweging die ik donderdag wel honderd keer gemaakt heb. Deze keer bleef m’n voet staan, m’n been ging wel en ik voelde knak. Ik wist meteen dat het mis was.”
Het was niet de eerste keer?
„Klopt. Negen jaar geleden ben ik voor ’t eerst door mijn knie gegaan. Dat was in de zaal. Toen heb ik mijn kruisband ingescheurd en was mijn meniscus kapot. Daar ben ik aan geopereerd. Na een jaar revalidatie heb ik een klein jaartje gespeeld en vervolgens ging ik wéér door mijn knie en is de kruisband afgescheurd. En nu dus voor de derde keer, alle keren aan dezelfde linkerknie.”
Is het toeval dat het elke keer dezelfde knie is?
„Geen idee. Ik denk ook een beetje domme pech, want in principe moet je knie met een nieuwe kruisband weer even sterk zijn als de andere.”
Wat denk je dat het is?
„Ik ben bang dat de kruisband weer is afgescheurd. Dat weet ik nog niet helemaal zeker, maar ik kon helemaal niks meer; lopen ging niet, nog steeds niet. Ik hoop op het minst slechte scenario: dat er iets mis is met mijn meniscus of de binnenband en dat mijn kruisband nog heel is. Maar er is sowieso iets kapot.”
Stel dat het weer om de kruisband gaat, wat zou dat betekenen?
„Dan duurt het heel lang. Dan moet ik weer geopereerd worden en heb je een revalidatie van 9 tot 12 maanden, dus dan ben ik nog wel even zoet.”
Het is de derde keer en je bent ‘al’ 28 jaar. Ga je nog een keer de moeite doen om terug te keren op het korfbalveld?
„Dat hang er natuurlijk een beetje van af wat het is. Natuurlijk wil ik terugkomen, zodat je in ieder geval alles weer kunt doen. Maar dat is nog even afwachten.”
Heb je je knie ook in je werk nodig?
„Nee, dat niet, dat scheelt. Ik werk in Emmeloord bij een bedrag dat opleidingen verzorgt, dus ik zit veel achter de computer.”
Ben je gisteren nog wel naar Vriezenveen geweest om je team te zien spelen?
„Nee, ik zag het niet zitten om anderhalf uur in de auto te zitten. Dus ik heb het live gevolgd via onze selectie-app.”
Vanmiddag ga je naar de finale van het EK korfbal kijken?
„Jazeker, ik zit voor de tv.”
Je hebt met Fleur Hoek samengespeeld bij ASVD, vanmiddag staat zij in de EK-finale. Wat vind je van haar ontwikkeling?
„Superknap natuurlijk. Op zich al dat ze bij Oranje zit en mag meedoen aan het EK en al helemaal dat ze nu ook nog veel speelt. Ze doet er ook heel veel voor, heel knap hoe ze dit voor elkaar heeft gebokst.”
Wat zijn haar kwaliteiten?
„Ze is aanvallend gewoon heel sterk. Ze is een snelle dame, dat was bij ASVD ook al zo, ook toen was ze al goed voor heel veel doelpunten.”
Wat verwacht je van de finale tegen Duitsland?
„Ik verwacht zeker dat ze gaan winnen. Het gaat eigenlijk altijd tussen Nederland en België, maar België hebben ze nu in de halve finale al gehad. Ik hoop dat Fleur in de basis staat. Zo niet dan gaat ze vast minuten maken en haar aanvallende kwaliteiten laten zien!”
