BIDDINGHUIZEN – Het leven in de paardendraverij is er niet overzichtelijker op geworden sinds de coronacrisis. Als Jeroen Engwerda hoort dat er in Frankrijk gekoerst mag worden staat hij in de startblokken. „En dan krijg je op vrijdag te horen dat het zaterdag niet doorgaat. Of dat de koers wel gereden wordt, maar dat je als buitenlandse deelnemer niet welkom bent.” Alleen in Zweden zijn er volop wedstrijden waar zijn paarden en pikeurs aan mee kunnen doen. Daarom zitten daar vijftien van zijn paarden en drie man personeel.
„Overal in de wereld kan er, zonder publiek en met strakke veiligheidsregels, weer gekoerst worden. Alleen in Nederland en België niet”, weet de eigenaar van het entrainement in Biddinghuizen, die met zijn stal grote successen boekte. Vaste pikeur Rick Ebbinge is daar voor een deel verantwoordelijk voor, hij werd vorig jaar in Zweden wereldkampioen bij de beroepsrijders.
Voedselketen
Een week of zeven geleden wilde Engwerda al een deel van zijn renstal naar Zweden verkassen. „Alles stond klaar en toen ging het niet door omdat de NVWA de exportcertificaten niet afgaf. De voedselketen had voorrang.”
Twee weken geleden lukte het alsnog om paarden naar Zweden te krijgen. „Wij moeten het van de wedstrijden hebben. Daar verdienen we het prijzengeld. Zonder die bron van inkomsten kan ik hier snel een bord te koop in de tuin zetten.”
Popelen
De hele paardenwereld staat te popelen om ook in Nederland de koersen weer van start te laten gaan. „Het leek er op dat het ging lukken, de politiek was akkoord.” De veiligheidsregio’s zagen daarop de plannen nog niet zitten en weer ging er een koersmogelijkheid niet door. „Het is allemaal heel frustrerend.”
De onzekerheid knaagt. Zweden is eigenlijk het enige land dat hem de zekerheid biedt dat zijn paarden wedstrijden kunnen lopen. „We doen het er aardig goed, hoor. De concurrentie is groot en de kwaliteit van de Zweedse paarden is hoog, maar we hebben wat prijzen gewonnen. Het zou mooi zijn als we onderhand de zekerheid krijgen dat we ook op andere plekken kunnen koersen.”
Ondertussen draait het bedrijf in Biddinghuizen door. De paarden moeten blijven trainen en de jaarlingen komen er aan om opgeleid te worden. Verder is de toekomst ongewis. „Een ding weten we zeker, winst zullen we dit jaar niet maken.”
