DRONTEN - Gedwongen door een knieblessure zet Wouter van der Molen een punt achter zijn voetbalcarrière. De 31-jarige verdediger uit Almere was dit jaar door Asv Dronten aangetrokken om ervaring aan de ploeg toe te voegen. Door zijn blessure heeft hij echter nog geen enkele competitiewedstrijd gespeeld.
Van der Molen speelde bij clubs als Zuidvogels, Ajax Amateurs, Sparta Nijkerk, DOVO, VVA’71 en SC Genemuiden in de top van het amateurvoetbal. Voor Asv Dronten maakte hij alleen wat minuten in de voorbereiding.
Vanwaar dit besluit?
Wouter van der Molen: „Ik heb vorig jaar bij Genemuiden in de bekerfinale een knieblessure opgelopen. Dat zou met revalideren goed moeten komen, maar het is alleen maar erger geworden en inmiddels heb ik te horen gekregen dat mijn kruisband helemaal is afgescheurd. Met de orthopeed heb ik afgesproken dat ik voorlopig stop.”
Voorlopig of definitief?
„Ik ben 31 en je moet rekening houden met een jaar herstel. Dan ben ik bijna 33, dus of je nu volle bak moet gaan revalideren om nog één of twee jaar te voetballen…”
Is je blessure verergerd bij Asv Dronten?
„Ik heb nog niet echt kunnen voetballen. In de voorbereiding heb ik een aantal oefen- en bekerwedstrijden gedeeltelijk meegespeeld. Elke keer knakte ik er weer doorheen. Een aantal weken geleden dacht ik eindelijk weer redelijk hersteld te zijn. Maar bij de eerste groepstraining knakte ik er na tien minuten volle bak doorheen. Dat is waarschijnlijk de druppel geweest.”
Een triest einde van een mooie voetbalcarrière…
„Ja, je neemt vorig jaar de beslissing - met alle respect voor Dronten - om naar een iets lager niveau te gaan met twee keer trainen in de week. Maar om nu meteen helemaal te stoppen, dat doet me echt pijn. Dat is moeilijk.”
Hoe kijk je terug op een paar maanden Dronten?
„Ik heb jammer genoeg geen competitiewedstrijden kunnen spelen en daar baal ik heel erg van. Ik ben gehaald voor de ervaring en ik had er echt zin in om belangrijk te zijn voor het team. Jammer genoeg heb ik dat niet kunnen waarmaken. Maar voor de rest is het een leuke, gezellige club met een fijne spelersgroep. Het beviel me wel.”
Laat je het nog wel opereren?
„Ik heb het de afgelopen week te horen gekregen. Het is nu aan mij of ik het laat opereren of dat ik het met fysiotherapie doe, met als risico dat het toch weer mis gaat als je gaat spelen. Ik ben er nog niet uit.”
Ik hoor je nu toch weer over ‘spelen’ spreken…
„Nee, in principe niet. Het doet me alleen heel veel pijn dat ik niet zelf kan beslissen wanneer ik moet stoppen, dat maakt het extra zuur. Ik ben iemand - daar sta ik ook wel bekend om - die nooit opgeeft. Ik ben een vechter, maar ik moet nu maar zien hoe het allemaal gaat komen. De tijd zal het leren.”
