DRONTEN – Eigenlijk zou hij op 10 mei pas terugkeren uit Sint Maarten. Brigadier van politie in Dronten Willem Scholten (53) draait, eerder dan hij had verwacht, zijn diensten weer in Dronten en niet meer op het tropische eiland.
„Mijn dochter werd ziek van waarschijnlijk corona en daarna hoorde ik dat 22 maart het laatste vliegtuig naar Europa zou gaan. Het voelde wel alsof ik mijn collega’s in de steek liet, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik kon de mantelzorg voor mijn ouders weer van haar overnemen.”
Lamgeslagen
Het was de tweede keer dat Willem Scholten voor langere tijd als politieman op het eiland was. In september 2017 trok orkaan Irma over het eiland. Sint Maarten was compleet verwoest. Vanuit Nederland kwam er snel hulp door mariniers en daarna werden ook politiemensen voor kortere periodes op het eiland ingezet.
„Dat was nodig, want vrijwel iedereen was alles kwijt, ook de politiemensen daar. Die waren net zo goed lamgeslagen.”
Na de eerste korte uitzendperiodes van enkele weken was het de bedoeling om politiemensen voor enkele maanden op het eiland te laten helpen. Willem Scholten werd daarvoor gevraagd, overlegde met het thuisfront, kreeg groen licht en spendeerde er in 2018 vier maanden.
Avontuur
„Vorig jaar in oktober werd ik gebeld door mijn toenmalige chef. Ze zei dat ze het fijn zou vinden als ik er bij de laatste lichting ook weer bij zou zijn.” Het betekende opnieuw overleg met familie en daar ging hij weer. „Ze weten dat ik zo’n avontuur mooi vind.”
„Het was februari en je merkte al dat er, qua corona, wat speelde. Nu is het eiland in complete lockdown, het is een ramp voor dat gebied. Alles draait er om het toerisme. Veel was net opnieuw opgebouwd en begon weer te draaien. Nu zijn ze terug bij af. Ik lig niet snel ergens wakker van, dat niet, ik heb wél met ze te doen. De klap is harder dan na Irma, verwacht ik. Alles zit financieel op slot.”
Gareel
De in Emmeloord woonachtige agent zag met eigen ogen hoeveel er in enkele jaren weer van de grond kwam. „De eerste keer was de ellende groot. Alles was er weggevaagd en het was een kwestie van de boel in het gareel houden. Er was geen structuur, iedereen had het moeilijk. De tweede keer was het eiland groen, hotels weer opgebouwd, het draaide weer.”
De mensen zijn er lief, merkte hij. „We zijn er echt omarmd, men was blij dat we er waren. Het is er anders werken. Een mensenleven is er minder waard en het vuurwapengeweld is enorm. Als politieman moest je er goed op je tellen passen. Het geweld was nooit tegen ons gericht, maar het is toch anders surveilleren dan in Nederland.”
Mensenhandel
De oorzaken zijn gemakkelijk aan te wijzen, weet hij. „Hier krijg je financiële steun, heb je de Voedselbank. Daar moet je het zelf oplossen. Er is veel drugscriminaliteit, er is mensenhandel, wapenhandel. Het Nederlandse deel van het eiland is ongeveer het formaat van Terschelling, maar de vreemdelingenpolitie is er groot. Overal komt de illegaliteit binnen, dat heb je in zo’n deel van de wereld en op een eiland.”
Noodgedwongen was de tweede uitzending korter dan verwacht. Hij merkte dat het er al anders werken was dan tijdens zijn eerste bezoek aan het eiland in de Caraïben. „Er is meer structuur, die hebben ze van de Nederlandse politie overgenomen.”
Strand
Door corona kwam het alleen ook deze keer niet veel van op het strand liggen en daar met een biertje genieten van een vrije dag. „Er werkt nog een groep collega’s door tot augustus. Die zitten buiten werktijd vast in hun hotelkamer. De lockdown is compleet, je mag niets.”
Scholten vond het beide keren een mooi avontuur. „De eerste keer weet je niet wat je kunt verwachten, dat maakte indruk. De tweede keer leek het, omdat ik sneller terugkwam dan verwacht, een wat lange vakantie en pakte ik de draad hier snel op.”
Medelijden
Iedereen in de familie is gezond en Willem Scholten draait als vanouds zijn dienste in Dronten. „Lekker de straat op met mijn collega’s. Ik ben twaalf jaar wijkagent geweest op Urk, maar dit vind ik toch het mooiste om te doen.”
Hij denkt geregeld aan de mensen die hij op Sint Maarten kent. „Ik heb er al met al een half jaar doorgebracht. Je weet dat ze het zonder steun van Nederland niet gaan redden. Hun enige bron van inkomsten valt weg. Het is er niet best en ik heb medelijden met ze.”
