BIDDINGHUIZEN - De borduursters van de Flevowand hielden vrijdag en zaterdag voor de negende keer een borduurmarathon. 24 uur lang werd er gewerkt aan het 60 meter lange wandkleed over de geschiedenis van het Zuiderzeegebied.
Volgend jaar moet de Biddinghuizense editie van het ‘Tapijt van Bayeux’ klaar zijn. DeDrontenaar.nl sprak erover met secretaris en ontwerpster Hanneke de Zwaan.
Waarom houden jullie ieder jaar zo’n borduurmarathon?
Hanneke de Zwaan: „Omdat er dan lekker veel meters worden gemaakt, omdat het uitermate gezellig is èn omdat het leuk is voor het publiek om te komen kijken. Want tijdens deze marathon is àlles te zien: de ene dag de eerste 20 meter, de andere dag de tweede 20 meter en aan de derde 20 meter wordt gewerkt.”
Volgend jaar bij de viering van 100 jaar Zuiderzeewerken moet het klaar zijn. Liggen jullie op schema?
„Ja, we hebben nog een goed jaar en ongeveer 55 meter is nu klaar. Het tekenen is bijna klaar.”
Wordt het met de eindstreep in zicht makkelijker of juist moeilijker?
„Moeilijker. De keuzes zijn moeilijker: wat doe je wel en wat doe je niet? Er is natuurlijk een veelheid aan onderwerpen, er gebeurt veel in Flevoland. Wat zet je er wel op en wat zet je er niet op? Hoe verder je teruggaat in de geschiedenis, hoe makkelijker de keuzes. Kijk maar naar het eerste stuk: dat is veel leger.”
Kijk je uit naar het eind?
„Ja, het lijkt me ook heel mooi om het een keer in z’n totaliteit te kunnen zien. En voor mezelf: het kost heel veel tijd. Ik heb altijd veel getekend, maar de laatste 12 jaar eigenlijk alleen voor het wandkleed. Oop zich vind ik het ook wel weer een keer leuk om eens iets te tekenen dat ik alleen maar zelf bedenk.”
Jij bent dus niet bang voor een zwart gat?
„Nee, ik niet.”
Hoe zit dat met de borduursters?
„Dat is denk ik heel verschillend. Ze worden natuurlijk allemaal ouder en ik denk dat het goed is dat er een keer een eind aan komt.”
Weten jullie inmiddels al wat er precies met het kleed gaat gebeuren als het klaar is?
„Nee, we hebben gezegd: we gaan eerst zorgen dat het af komt en wat er daarna precies mee gebeurt, dat zien we dan wel.”
Je zit toch met z’n allen geen honderden uren te borduren zonder dat je weet wat het uiteindelijk oplevert?
„Het wordt permanent tentoongesteld, zoveel is zeker. Maar hoe, dat is nog niet duidelijk. Òf je moet hier in de Cultuurbank in Biddinghuizen een museum maken òf het moet elders tentoongesteld worden. We moeten kijken wat haalbaar is.”
