Voor iedere verslaggever is het bijna dagelijkse kost: een telefoontje met een tip voor een artikel. En meteen daarna de toevoeging: „Maar je hebt het niet van mij!”
Het is fijn om zulke anonieme tips te krijgen. Wanneer je het de moeite waard acht, ga je ermee aan de slag. Je gaat op zoek naar bronnen die de tip kunnen bevestigen. Vind je die bronnen, dan heb je een verhaal.
Vind je ze niet, dan houdt het op. Pech gehad. Want een anonieme bron ìs geen bron. En iemand die anoniem beschuldigd wordt, kan zich daartegen moeilijk verweren.
Anonieme pijlen
In Dronten richten de anonieme pijlen zich momenteel op burgemeester Aat de Jonge. Hij zou verantwoordelijk zijn voor een ‘verziekte bedrijfscultuur’ in het gemeentehuis.
De karaktereigenschappen van Aat de Jonge zijn binnen en buiten het gemeentehuis wel zo’n beetje bekend. „We weten dat de burgemeester een stevig eigen willetje heeft”, zo omschreef VVD-fractievoorzitter Irene Korting het onlangs subtiel in deze krant.
Toch heeft de gemeenteraad vorig jaar besloten dat de burgemeester nog zes jaar mag blijven zitten. Buiten Frank Patat zijn er weinig mensen die hem in de openbaarheid bekritiseren. Pas dit weekeinde stapte voormalig CDA-fractievoorzitter Jan Klopman heel voorzichtig in de frietwagen.
Leidinggevenden
In de publiciteit wordt nu veel anonieme bagger over de burgemeester uitgestort. Dat gebeurt door criticasters ‘vanuit politiek-bestuurlijke of leidinggevende functies’.
Leidinggevenden hebben een functie - en een daarbij horend salaris - waarbij van hen verwacht mag worden dat ze stevig in hun schoenen staan. Als ze ‘ballen’ hebben, gaan ze het debat aan. Zo niet, dan stappen ze op.
Natuurlijk kun je in het laatste geval achteraf gaan klagen. De vraag is dan wel of zo iemand als stoere klokkenluider op een voetstuk moet worden geplaatst òf als meelijwekkende huilie-huilie kan worden weggezet.
Niet zo relevant
Elk bedrijf heeft wel ontevreden werknemers. Ambtenaren bepalen niet het beleid. Ze kunnen vanuit hun deskundigheid proberen dat beleid te beïnvloeden, maar uiteindelijk gáán ze er niet over. Daarom is hun kritiek maatschappelijk gezien niet zo relevant.
De beslissingen worden in onze democratie niet door ambtenaren genomen, maar door gekozen volksvertegenwoordigers. Die politiek wordt tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 afgerekend op haar beleid.
Een mening
Ondertussen is de kritiek van opgestapte ambtenaren en bestuurders niets meer of minder dan ‘een mening’.
Net als dit stukkie niets meer is dan ‘een’ mening.
Maar wel eentje met een naam eronder.
Maarten Heijenk
Column
.
