DRONTEN - Als burgemeester Aat de Jonge terugkijkt op 14 jaar burgemeesterschap in Dronten, dan zijn het niet de ‘grote dingen’ die hem het eerst te binnen schieten.
Een obligate vraag in een afscheidsinterview: wat waren de hoogtepunten?
Aat de Jonge: „Mensen denken dan vaak aan grote dingen. Toen ik 14 jaar geleden vanuit mijn kantoor naar buiten keek, was De Meerpaal plat en ik mocht de shovel zetten tegen de toenmalige paalwoningen. Dat is toch bizar als je nu naar buiten kijkt? Dus ik vind De Meerpaal een hoogtepunt, de Aeres Hogeschool, de trein, Het Perron. Als ik door de nieuwbouw rij, dat is fascinerend. Heel West was er veertien jaar geleden nog niet…”
Maar het gaat dus niet om die grote dingen?
„De essentie van het leven zit in het kleine. In dat ene gesprek met die mevrouw die het niet meer ziet zitten in het leven. Dat raakte mij. Die gesprekken kan ik nu niet benoemen, maar die mensen hebben allemaal een naam en daar heb je in 14 jaar een enorme band mee opgebouwd. Dat is eigenlijk indrukwekkender. Dossiers kan ik overdragen, maar die mensen niet. Die neem je mee, in je hart of in je hoofd. Er zijn wel eens mensen die zeggen: en nu begint het grote genieten. Ik snap wel wat ze bedoelen, maar het grote genieten was hier in Dronten. En dat wens ik mijn opvolger toe.”
En wat waren de dieptepunten?
„De dieptepunten zijn de ongelukken die je meemaakt. Een meisje voor de trein… We proberen op alle mogelijke manieren van alles te doen in het sociaal domein, maar zo’n meisje hebben we gemist, die is ons ontglipt, die kenden we misschien niet. Het werk is dus nooit af. Of dat grote ongeluk met dat busje met Poolse werknemers, dat vond ik indrukwekkend. Ik zal ook nooit vergeten dat ik tijdens Lowlands het bericht kreeg dat er een boerderij in brand stond met een asbestdak. Dan gaat wel door je heen: als dat over het terrein heen gaat, wat moet ik dan? Dat zijn wel indrukwekkende momenten.”
