DRONTEN - De aangrijpende getuigenissen van nabestaanden maakten diepe indruk tijdens de wandelingen, die maandag- en woensdagavond werden gehouden op begraafplaats De Wissel. „Je staat er niet bij stil dat er achter ieder graf een heel bijzonder verhaal zit”, vertelt Gerrie Radewalt.
Eén van de dramatische verhalen was van Henny en Jan Weultjes. Hun enige kinderen Ron en Barbara liggen op De Wissel naast elkaar. Ron verongelukte in 1987 op 16-jarige leeftijd door een bromfietsongeval. Barbara (27) overleed acht jaar later, toen ze met haar auto moest uitwijken en op een boom botste.
Ons Hart Huilt
Pas na Barbara’s overlijden werd voor haar ouders en vriend Jaap duidelijk hoe groot haar worsteling met het verdriet over Ron’s sterven was geweest. Ze vonden schoenendozen vol brieven en gedichten. Juist toen voor Barbara het noodlot toesloeg, was ze die gedichten aan het rangschikken om te publiceren, zo bleek naderhand.
Barbara had zich jarenlang ingezet voor de landelijke werkgroep ‘Broers en Zussen van een Overleden Kind’. Haar ouders en haar vriend hebben haar laatste wens in vervulling laten gaan door de gedichten uit te geven in de bundel ‘Ons Hart Huilt’: „Wij hopen dat deze bundel een steun mag zijn op de moeilijke en lange weg van verwerking van het verlies van een dierbare.”
Bijzondere ontmoeting
Gerrie Radewalt vertelde zelf het drama rond de ontmoeting van haar man André met Sierd Kunnen. André en Sierd kenden elkaar niet, maar troffen elkaar op Tweede Paasdag 1996 tot twee keer toe vanwege hun gezamenlijke liefhebberij: motoren. Bij een motorzaak in Almere en later op die dag in Zeewolde kwamen ze met elkaar in gesprek: „En het klikte wonderwel.”
Nog geen drie weken later speelde Sierd een zaalvoetbalwedstrijd in Dronten. Hij werd getroffen door een hartritmestoornis, vergelijkbaar met het drama rond Ajax-voetballer Abdelhak Nouri, en overleed op 29-jarige leeftijd.
Exact vijf weken later
Exact vijf weken later reed André op zijn motor naar huis. Een tegemoetkomende auto nam een bocht veel te ruim en kwam op de verkeerde weghelft. André kon de man, zonder rijbewijs en met véél te veel alchohol op, niet meer ontwijken. De frontale botsing werd hem fataal. Hij werd 42 jaar.
Gerrie vertelde hoe Sierd en André elkaar binnen een tijdsbestek van acht weken voor de allereerste keer ontmoetten en allebei op een zaterdagavond overleden. Hoe bijzonder is het, dat beide mannen nu met de hoofden naar elkaar toe liggen op De Wissel…
Acht jaar onzekerheid
Uitvaartverzorger Marie Catrien van den Dries van Yarden sprak over de aangrijpende gebeurtenis van haar broers Aat (22) en Steven (17), die dertig jaar geleden op een zondagmorgen heel vroeg waren vertrokken om naar een motorcross in Limburg te gaan. Zij zijn nooit meer thuisgekomen.
Na acht jaar onzekerheid werden de broers teruggevonden in een kanaal. Toen pas bleek dat ze door een verkeersongeluk om het leven waren gekomen. „Net zoals alle andere getuigenissen een hartverscheurend verhaal”, aldus de initiatiefnemers van de wandeling.
Niet minder aangrijpend waren de getuigenissen van Grada Leijen over haar dochter Pauline en van Marja Voulon en Hans Gootjes over hun dochter Saskia. Evert Jan Morren vertelde over zijn ouders en zwager. Ook het lied van ceremoniezangeres Marion Bentlage uit Dronten bezorgde menigeen een brok in de keel.
Ingetogen stemming
Al met al heerste er maandag en woensdag een fijne, ingetogen stemming op begraafplaats De Wissel. Beide avonden waren er een kleine 30 deelnemers aan de wandelingen, die waren georganiseerd door de gemeente Dronten samen met de uitvaartorganisaties Volatus en Yarden.
De rondleidingen startten met het luiden van de klok op De Wissel. Daarna werd de groep in tweeën gedeeld. Behalve de verhalen van de nabestaanden was er ook een meer ‘technische’ rondleiding, waarbij Jacco Doornwaard en beheerder Henk Keijzer bijvoorbeeld lieten zien hoe diep een graf is en hoe het werkt als er twee personen in één graf liggen.
„Het gaf een sfeer van verbondenheid”, aldus Gerrie Radewalt, die namens de gemeente Dronten was betrokken bij de organisatie van de avonden. Worden er in de toekomst vaker van dit soort wandelingen georganiseerd? Gerrie kan het nog niet zeggen: „We gaan het eerst evalueren. Maar de reacties waren enthousiast en als je het me nu vraagt, denk ik van wel.”
