DRONTEN – Vijftig jaar De Meerpaal is een periode die niet geruisloos voorbij is gegaan. Mooie momenten tegenover bergen aan kritiek, medewerker Rien van de Belt weet er alles van. In september viert ‘zijn’ gebouw haar jubileum.
Mocht er ooit besloten worden om het stuk grond plus gebouw van De Meerpaal op Marktplaats te zetten, dan is hij vast één van de onderdelen die verkocht wordt. Rien van de Belt en De Meerpaal, ze zijn bijna onafscheidelijk. Van de Belt werkt al ruim dertig jaar bij De Meerpaal en hoort zo’n beetje bij het inventaris. Hij begon in 1985 als man van het licht in de theaterzaal en is dik dertig jaar verder ‘beheerder techniek en gebouwen’.
Anekdotes
Gooi er een kwartje in en Van de Belt schotelt je de ene na de andere anekdote voor. Hij maakte van alles mee, waaronder ook de drie grote verbouwingen die het pand onderging. Van de Belt noemt het ‘Meerpaal versie 1’, ‘Meerpaal versie 2’ en ‘Meerpaal versie 3’.
Tijdens de laatste verbouwing werd het gebouw aardig uitgekleed. Planaanpassingen noemden ze dat. Ik heb thuis een kast vol met van die planaanpassingen. Zo moest het pand duurzaam worden, maar dat werd als eerste geschrapt. Om de kosten te besparen, natuurlijk.”
Tv-programma’s
De vele voorstellingen waren uiteraard hoogtepunten. Van de Belt werkte mee aan tv-programma’s als Stuif es in, de Telebingo, Zeskamp en Mik, want Hilversum wist de weg naar Dronten veelvuldig te vinden. Maar zo kan hij nog wel even doorgaan, want de jaren in het gebouw waren een aaneenschakeling van hoogtepunten.
„Het is heel erg lastig om er één hoogtepunt uit te pakken. Een schoolvoorstelling van De Dukdalf vind ik leuk, maar ook een onbekende artiest in de kleine zaal. Die staat daar dan voor 35 mensen, maar moet zich voor tweehonderd procent geven. Die haalt er alles uit. En daar zitten verrassend leuke voorstellingen tussen.”
Cultuur is voeding
Wat Van de Belt nog wel eens mist, is het onderwijstoneel. Drontense leerlingen kwamen dan met een touringcar naar De Meerpaal, en gingen meestal voor het eerst in hun leven naar het theater. Leraren en leraressen uit de hele gemeente voerden dan samen een stuk op.
„Helaas bestaat het niet meer, want dat was voor veel kinderen de eerste kennismaking met het theater. Dat vind ik echt belangrijk. Cultuur is voeding en wat mij betreft onderdeel van de opvoeding. Daarom is het zó jammer. Het maakte het theater laagdrempelig.”
Hartstikke trots
Sowieso vindt Van de Belt dat de gemiddelde Drontenaar best wat trotser op De Meerpaal mag zijn. De kritiek op zijn werkplek, daar kan hij zich ook niet altijd in vinden. Of niet altijd, eigenlijk nooit.
Van de Belt is hartstikke trots op ‘zijn’ gebouw, daar waar vele instanties een dak boven hun hoofd vinden. Denk aan de buurtsportcoaches, het complete CKV, de coördinatie van tafeltje dekje en zo kunnen we nog wel even doorgaan. „Uniek in Nederland he, dat er zoveel instanties onder één dak zitten. De Drontenaren moeten trotser zijn op dit gebouw. Het is zo bijzonder, dat beseffen de mensen niet altijd.”
Pure liefde
Van de Belt zit verweven in De Meerpaal. Hij kent ieder hoekje, ieder muurtje, ieder opstapje. Zet hem op het dak van De Meerpaal, waar je een schitterend uitzicht over Dronten hebt, en je ziet hem genieten. Net als op zijn favoriete plek in het gebouw, hoog boven het podium. Daar staat hij op zijn gemakje de vele voorstellingen te bekijken. Het is pure liefde.
„Ik geef nu rondleidingen en tijdens die rondleidingen vertel ik ook iets over de vloer. De huidige vloer, de tweede vloer die in de artiestenfoyer ligt en de eerste vloer. Weet je waar die ligt? Bij mij in de woonkamer. Ik heb dus heel veel bekende Nederlanders over de vloer gehad”, lacht de beheerder.
Het zegt genoeg over de band van Van de Belt met De Meerpaal. Hij maakt zich dan ook druk over de toekomst, terwijl hij zelf over zeven jaar klaar is met werken. „Ik hoop dat ze in het gemeentehuis ook inzien hoe belangrijk De Meerpaal voor Dronten is. Want geloof mij maar: als De Meerpaal weg is, beseffen mensen zich pas wat ze missen. Dit is meer dan alleen een gebouw.”
