DRONTEN - Martin Verbeek stal zaterdag de show op het Redeplein. Terwijl in de bibliotheek een grote modelspoormanifestatie werd gehouden, fungeerde het kleine stoomtreintje van de 55-jarige Drontenaar als trekker. DeDrontenaar.nl sprak met de stoomhobbyist.
Wat doet u hier vandaag?
Martin Verbeek: ,,De Modelspoor Vrienden Dronten hebben een manifestatie in de bibliotheek. Zij hebben mij gevraagd om hier met deze stoomtrein te rijden.’’
Dit is uw hobby?
,,Ach hobby… het is meer een manier van leven. Je raakt er als kind mee besmet, later leer je technieken en uiteindelijk ga je er eentje bouwen.’’
Vertel eens over die kennismaking als kind.
,,Dat is al op 4-jarige leeftijd begonnen. Ik ging met mijn ouders naar een stoomtrein in Hoofddorp. Ik snapte niks van de techniek, maar het is wel blijven hangen.’’
Hoe verandert die latente belangstelling in een echte passie?
,,Dat gebeurde hier in De Meerpaal, wat dat betreft is dit voor mij een illustere plek. Ik was een jaar of 13 toen we hier in Dronten kwamen wonen. Er reed op een zaterdag een keer een man met een modelstoomtrein in De Meerpaal. Ik zag dat en ik dacht: dàt wil ik ook!’’
U hebt er ook uw beroep van gemaakt?
,,Ik heb wel eens overwogen er een bedrijfje in te beginnen, maar dat geeft ook een hoop sores en bovendien ben ik niet zo’n zakenman. Ik ben wel in het werktuigbouwkundige vak en de metaalbewerking gegaan en dat helpt natuurlijk bij deze hobby. Ik ben twintig jaar instrumentmaker geweest en nu ben ik alweer 15 jaar gereedschapmaker bij Mitronic in Lelystad, dus ik zit altijd wel in de techniek.’’
Wat is de kick?
,,Vuurtje stoken en treintje rijden, dat is de kick! Zo is het als kind ook begonnen.’’
Gaat het u speciaal om treinen?
,,Nee, om stoom in ’t algemeen. Treinen zijn natuurlijk prachtig, een trein is een illuster ding, waar veel romantiek mee gemoeid is. Maar stoomtractors zijn ook mooi en een stationaire stoommachine of een stoommachine op een schip is ook prachtig. Een oud stoomgemaal… daar kan ik uren naar zitten kijken.’’
Het treintje waar u vandaag mee rijdt hebt u al lang?
,,Ja, die heb ik al 24 jaar. De reacties blijven leuk. Vooral kinderen vinden het geweldig. Er komen van die kleine mannetjes naar je: meneer, mag ik er ook een kooltje op gooien? Ze vinden de entourage leuk: de lucht, het geluid. Je kunt het horen, zo’n ding lééft, alles pruttelt, alles sist. Als een stoomlocomotief op een station komt binnenrijden, komt er ècht wat binnen. Daar doe je een stap voor terug. Een moderne elektrische trein is natuurlijk ook prachtig, dat is de vooruitgang, maar een stoomlocomotief steelt toch altijd de show.’’
Hebt u behalve deze trein nog meer stoommachines gebouwd?
,,Ik heb een stuk of wat stationaire stoommachines gemaakt. Dat zijn modellen van machines die vroeger een fabriek aandreven. Toen deze trein klaar was, ben ik begonnen aan een grote locomotief. Dat is inmiddels al twintig jaar geleden. In de tussentijd zijn er kinderen gekomen en een gezin kost natuurlijk ook tijd. Maar als ik tijd van leven heb komt die locomotief af, dat is een ding dat zeker is. Alleen kon ik op een gegeven moment aan materiaal voor een grote stoomtractor komen. Die ben ik nu aan het bouwen: schaal één op drie. Daar ben ik al een jaar of vijf, zes mee bezig. Het voordeel van die tractor boven de locomotief is: je zet ‘m neer en hij kan rijden, je hebt er geen rails voor nodig.’’
U begint helemaal te stralen als u erover praat…
,,Ja, ik vind het schitterend. Daarom zeg ik: het is een manier van leven, dat heb ik eenmaal te pakken.’’
