DRONTEN - Voor mensen in de zorg was de afgelopen coronaperiode extra bijzonder. Hoe beleefden zij de contacten met hun cliënten? En hoe kijken zij zelf terug op hun ervaringen? We peilden de stemming bij wijkverpleegkundige Hella Pijpstra van Coloriet, die op de achtergrond ook nauw betrokken is bij het netwerk Burgers in de Knel en de werkgroepen van ZamenEen.
„De mensen moeten in afgelopen periode wel extra eenzaam zijn geweest. Voor sommigen is het moeilijk om dat toe te geven of bij zichzelf te herkennen. Maar iedereen ervaart het ook anders. Je kunt wel mensen om je heen hebben, maar toch je verhaal niet kwijt kunnen. Coloriet Wijkzorg heeft geprobeerd om voor de mensen met eenzaamheid extra aandacht te hebben.”
Rustiger
Opvallend genoeg hadden Hella en haar collega’s het rustiger, omdat ook de doorverwijzingen naar de wijkverpleging stopten. Voor wat geringere klachten ging men niet meer naar de dokter.
„Aan de ene kant was er een groep die de zorg afzegde omdat ze bang waren voor het contact. Aan de andere kant was er een groep ouderen die erg blij was om ons te zien. Wij waren soms de enigen die er over de vloer kwamen, waar de kinderen niet eens meer langs mochten komen. Je vraagt je wel eens af, wat is erger: de angst voor corona of die eenzaamheid.”
Lastig
„Er waren natuurlijk veel vragen. Je mag geen handen geven, wel mensen wassen. Maar bij de minste twijfel trekken we onze beschermende middelen aan. We zijn constant alert en kunnen bij twijfel ook gelijk getest worden.”
„Het was allemaal nieuw voor ons. Het onbestendige gevoel blijft wel, want wat staat ons te wachten als er echt een tweede golf komt? Maar de waardering van de mensen, daar doe je het voor. Want zorgen doe je met je hart.”
Tweede golf
Wanneer er een tweede golf komt heeft Hella Pijpstra wel adviezen voor de mensen die geïsoleerd zijn. „Blijf zoveel mogelijk structuur aanhouden in je leven. Maak een dagprogramma en agenda voor jezelf. Blijf goed eten en probeer te bewegen.”
„We zagen dat ouderen hun structuur kwijtraakten en ontregeld werden. Sommigen gingen hierdoor ook slechter voor zichzelf zorgen, minder eten, minder bewegen. Het geheugen wordt dan ook minder, men wist bijvoorbeeld niet meer welke dag het was. En waarom zou ik me verzorgen en mijn kleren aantrekken wanneer er toch niemand langs komt?”
- Dit artikel is een bijdrage van ZamenEen, coalitie tegen eenzaamheid in Dronten.
